Demoscope қоғамдық пікірді жедел мониторингтеу бюросының мәліметінше: «Үш тілділікке негізделген тілдік модель — қазақ, орыс және ағылшын тілдерін қатар дамыту бастамасы — елімізде әлі де қолдау тауып отыр. Алайда «тіл саясаты» мәселесіне қатысты көзқарас тілдік топтар арасында әртүрлі. Сауалнама нәтижесіне сәйкес, сауалнамаға қатысушылардың тіл саясатына қатысты ұстанымдары мынадай үлгіде бөлінді:
• 33,8 % – барлық тілдік топтардың тең құқығын сақтай отырып, тілдік әр алуандылықты қолдайды;
• 30,8 % – орыс және ағылшын тілдерінің қолданыс аясын сақтай отырып, қазақ тілінің белсенді дамуын қолдайды;
• 29,5 % – мемлекеттік тілді басты басымдық ретінде дамыту қажет деп санайды.
Мемлекеттік тілдің дамуына бағытталған саясаттың тиімділігіне қатысты ең жоғары деңгейдегі көңіл толмаушылық орыс тілді пікір білдірушілер арасында тіркелген – 33,6%. Қазақ және орыс тілдерін еркін меңгерген азаматтардың 24,1%-ы мемлекеттік тіл саясатына қанағаттанбайтынын білдірген. Ал бұл бағыттағы наразылықтың ең төменгі көрсеткіші қазақ тілді респонденттер арасында байқалады – 19,4%. Бұл туралы зерттеу нәтижелеріне арналған баспасөз хабарламасында айтылған.
Евразия24 пікірі:
Мемлекеттік тілді оқытуға бағытталған мемлекеттік саясаттың тиімділігі аса қатты жігерлендірмейді. Жүргізілген сауалнама нәтижелері бойынша, қазақстандықтардың шамамен үштен бірі бұл бағыттағы жұмыстардың нәтижесіз екенін атап көрсеткен. Сонымен қатар, жауап берушілердің жартысынан астамы қазақ тілінің дамуына қатысты жүргізіліп жатқан шаралардың сапасына көңілдері толмайтынын білдірген. Біріншіден, оқушылар қазақ тілін 1-сыныптан бастап аптасына төрт рет оқығанымен, 11 жыл бойы білім алғаннан кейін де мектеп бітірушілердің басым бөлігі мемлекеттік тілді тұрмыстық деңгейде еркін меңгермегені байқалады. Бұл жағдай мектеп бағдарламасындағы қазақ тілін оқыту әдістемесінің тиімділігіне қатысты орынды сауал туындатады. Екіншіден, мемлекеттік тілді үйренуге ынталы ересек азаматтар үшін де қолжетімді әрі тиімді қазақ тілі курстарының тапшылығы байқалады. Тиісті курстар бар болған күннің өзінде, олардың құны тым жоғары немесе тиімділігі күмән тудырады. Яғни мемлекет өз мәлімдемелерінде азаматтарды мемлекеттік тілді меңгеруге ынталандырып жатқандай көрінгенімен, нақты іс-әрекеттер бұл ұстанымға сәйкес келе бермейді. Соның салдарынан мемлекеттік тілді меңгеру процесі азаматтардың жеке патриоттық ниеті мен ішкі сеніміне ғана сүйеніп келеді.
